Het huidige kunstonderwijs weerspiegelt niet de samenleving waarin we leven – en dat is een probleem. Zolang curricula blijven hangen in een eenzijdig, vaak wit en patriarchaal perspectief, worden talloze stemmen systematisch buitengesloten. Dit is geen onschuldig gemis, maar een structureel tekort dat vraagt om actie.

Kunst is nooit neutraal. Het vertelt verhalen, maakt zichtbaar, en heeft de kracht om bestaande systemen te bevragen. Daarom moeten we ook het kunstonderwijs bevragen – en hervormen. Mijn ontwerp is een oproep tot verandering: een praktisch én kritisch hulpmiddel waarmee toekomstige en huidige docenten actief kunnen bijdragen aan een inclusiever, rechtvaardiger en relevanter kunstonderwijs. Want representatie is geen luxe, het is een noodzaak.